Bergbos BabaII Cameroon Highlands

BabaII is mijn favoriete bergbos in Kameroen. Mijn eerste bezoek was in 2004, 3 maanden na mijn aankomst in Bamenda, op aanraden van Cyprian aan de lokale NGO SIRDEP. Cyprian stelde me voor aan de koning van BabaII, die aan psychotische stoornissen leed en niet helemaal voorspelbaar was. Nog niet helemaal gewend aan de rituelen bij koninklijk bezoek en met verhalen van ervaringen van eedere bezoekers in het hoofd was ik zenuwachtig. Het bezoek ging goed en het bos was fantastisch. Het eerste bergbos in Bamenda waar ik al de endemische vogelsoorten van de Bamenda Highlands in 1 bos te zien kreeg. Ik ging werken met het plaatselijke Forest Management Committee van BabaII en begon vogeltoeristen mee te nemen naar BabaII. Samen hebben we gewerkt aan het afronden van de vergunning aanvraag om het bos als Dorpsbos te mogen beheren. Ik heb trainingen gegeven in vogeltourisme aan de leden van het comite en alle grote vogeltour reisorganisaties doen BabaII inmiddels aan op hun Kameroen tours. BabaII heeft zelfs een eigen website www.babacomforest.org Vandaag op onze afscheidstournee sta ik met Verina en mijn dochters Alys en Janine weer voor de hut van John voor een wandeling door BabaII. Het gaat goed, zegt John, de oogst is prima en ook met de Fon (koning) gaat het goed. De mensen uit het dorp respecteren de grens van het bos en de akkers worden niet meer uitgebreid richting bos. Met de Fulani herders is zelfs een afspraak dat zij proberen het jaarlijkse afbranden van de graslanden niet te laten overslaan naar het bos. Zodra we de akker verlaten en onder de eerste boom doorlopen, worden we omhuld door een koele vochtige en geurige lucht. Het is doodstil, tot het geluid van de vogels tot ons doordringt. Daar zijn ze weer, de Green longtail, Grey apalis, Bannermans’s weaver en al die andere unieke vogels van deze bossen. Heerlijk. De groep begint aan de klim naar boven en als snel ben ik alleen met mijn verrekijker en de vogels. Langzaam komen al de mensen met wie ik dit bos bewandeld heb door mijn gedachten. Een geluid haalt me weer bij de realiteit: het fluitje van de Green-breasted Bush shrike. Er zijn maar 4 bossen in heel Kameroen waar ik hem heb gezien, en BabaII is de enige waar hij zich altijd laat horen. Op de terugweg neemt John ons langs de hut van een vriend, de palmwijn is vers van de ochtend en nog fris en laag in alcohol percentage. Verina deelt een paar cola nuts, de meisjes en ik houden het bij zoete babanen. Op verzoek van Janine gaat een jochie op zoek naar en komt binnen 5 minuten komt terug met … een kameleon. Fantastisch creatuur. En in 6 jaar heb ik er zelf nog nooit een kunnen vinden. We nemen afscheid van John en zijn collega’s. BabaII is een van de weinige bergbossen in Kameroen die ik in 6 jaar niet achteruit heb zien gaan. Ik hoop dat het zo blijft.