Het Minkebe woud

Herve, de park manager van het Minkebe Nationaal Park, somt droog de feiten op. Rond het park zijn 4 internationale mijnbouwbedrijven aktief,midden in het Minkebe woud ligt een illegale goudmijn. Vorig jaar zijn bij patrouilles in het park 47 olifant slagtanden in beslag genomen. Tijdens patrouilles op de Ivindo rivier op de grens met Kongo nog eens 41, plus zo’n 90 geweren. Het ivoor gaat naar Azie, economische groei in China leidt tot hogere vraag naar luxe produkten als bewerkt ivoor. De olifanten verdwijnen langzaam.
Nog maar 2 jaar geleden deed WWF de meeste controles in het park, maar nu heeft de Nationale Parken organisatie (ANPN) in Gabon 18 ecoguards op pad en worden permament bemande kampen gebouwd rondom het park. Joseph, de regionale manager van ANPN heeft een klemmend beroep op WWF: wij doen vanaf nu de patrouilles, maar help ons wel met het kopen van boten, bouwen van kampen en versterken van de organisatie. Samen staan we sterker.
De volgende ochtend gaan wij in een uitgeholde boomstam van 15 meter met een 40 pk motor erachter op weg naar kamp Oua, een van de nieuwe controle posten aan de rand van het park. Urenlang varen we door dicht oerwoud, moerasbossen met Raffia palm, rietmoerassen. Onderweg controleren we de vele visserskampen op wapens, ivoor, wild. We vinden 1 emmer met geslacht wild zwijn, dat is prima want voor eigen gebruik. De ANPN mannen geven malaria pillen aan een zieke visser: relatiebeheer is ook hier belangrijk, je helpt elkaar en soms geven de vissers soms informatie over ivoorstropers.
Onze ontmoeting met een bosolifant was kort maar indrukwekkend. In een overgroeide oude akker achter het kamp, nog geen 30 minuten na vertrek. Olifanten houden van dit terrein, maar je ziet ze dus niet en als we hem met veel kabaal horen wegbanjeren staan we op maar 10 meter afstand. Ik zie een enorme grijze kont verdwijnen tussen de blaadjes, dat was het. Verderop liggen wat botten van een gestroopte olifant, ongeveer een jaar geleden volgens chef Patrick van ANPN (oud-WWFer overigens). Overal zijn olifanten paadjes, ze zijn er nog wel.
Bij terugkomst praten we na met Joseph, regionale ANP manager in Noord Gabon. De regering heeft besloten al het in beslag genomen ivoor openbaar te verbranden. Joseph en onze WWF collega’s zijn sceptisch. Leuke PR, maar wat schieten we ermee op? We hebben meer geld nodig voor patrouilles, en vooral daadwerkelijk berechting van stropers. We spreken af dat we gaan lobbyen voor dit aktieplan als onderdeel van onze wereldwijde campagne tegen handel in ivoor. Nu de laptop dicht, we vetrekken naar Odzala Nationaal Park in Kongo via een grensovergang die wel bestaat maar heeft genomen, spannend.